Sejarah Masjid Sultan Salahuddin Abdul Aziz Shah, Shah Alam

dipetik dari: http://mssaas.jais.net.my/index.php?option=com_content&task=view&id=49&Itemid=129

SEJARAH PEMBINAAN

Merupakan masjid terbesar dan terunggul di Malaysia dan di Asia Tenggara. Masjid berkubah biru ini dibina di atas kawasan seluas 14.6 hektar di pusat bandar Shah Alam.

Masjid yang juga dikenali sebagai “masjid biru” di kalangan pelancong ini, mempunyai ciri-ciri senibina yang menarik dengan hiasan dalamannya yang menakjubkan.

Masjid ini berdiri megah dengan lanskapnya yang indah dan terletak di sebahagian Tasik Shah Alam iaitu Tasik Raja Lumu yang  memisahkan Masjid ini dengan Pusat Sivik Shah Alam.

Masjid Negeri ini melambangkan kebesaran Islam dan kepentingan agama sebagai agama rasmi di Malaysia. Ia boleh memuatkan 16,000 jemaah pada satu masa dengan kemudahan-kemudahan  seperti dewan kuliah, dewan seminar, perpustakaan, kelas-kelas bimbingan agama serta sebuah dewan yang luas untuk upacara akad nikah serta ruang mengambil wuduk yang canggih

LAMBANG KEAGUNGAN ISLAM

Masjid Negeri Selangor yang dikenali sebagai Masjid Sultan Salahuddin Abdul Aziz Shah, merupakan salah satu lambang yang menyemarakkan keagungan agama Islam dan kedaulatan penganut Islam di Malaysia.

Acara perasmiannya pada 11 Mac 1988, bersamaan dengan 23 Rejab 1408 Hijrah yang telah disempurnakan oleh Duli Yang Maha Mulia, Sultan Selangor Darul Ehsan telah menempa sejarah bukan sahaja kepada DYMM Sultan, tetapi juga kepada rakyat Selangor seluruhnya.

Sebagai Ketua Agama, DYMM Sultan telah mengikut sunnah Nabi Muhammad s.a.w dengan mengilhamkan pembinaan masjid ini.

Masjid Negeri Selangor, pada masa kini merupakan masjid yang terbesar di Asian Tenggara. Berupaya untuk menampung 24000 orang jemaah .Dengan menggabungkan seni bina Islam dan Melayu, masjid ini terdiri daripada tiga tingkat. Pejabat, bilik persidangan, bilik menyambut tamu dan bilik kuliah terletak di tingkat bawah, dewan solat utama di tingkat satu, dan galeri di tingkat dua.

Secara ringkas(MSSAAS)

Arahan pembinaan:Oleh DYMM Sultan Salahuddin Abdul Aziz Shah melalui Jabatan Kerja Raya

Tarikh arahan:Awal tahun 1975 (selepas Shah Alam di ishtiharkan Ibu Negeri   Selangor pada 14 Febuari 1974)

Arahan kepada:Jurubena Bertiga

Tarikh diamanahkan:Awal tahun 1977

Perletakan batu asas:Oleh Almarhum Sultan Salahuddin Abdul Aziz Shah pada 8 Mac 1980

Tarikh pembinaan:1 Oktober 1983

Tarikh Sempurna:15 Ogos 1987

Tarikh digunakan:3 Disember 1987 (hari khamis)

Tarikh dirasmikan:11 Mac 1988

FAKTA(MSSAAS)

1. Masjid terbesar di Asia Tenggara

2. Kubah masjid yang terbesar di dunia

3. Menara tertinggi di dunia

4. Berupaya memuatkan 24,000 jemaah dalam satu masa

5. Struktur kubah menggunakan tiub aluminium ditutupi dengan ‘Retvous Enamelled Steel Panel’. Dijangka tidak memerlukan penyelenggaraan selama 200 tahun. Bernilai 18 juta.

6. Baginda Sultan sendiri yang memilih tapak masjid

7. Baginda menghadiahkan 4 lampu chandelier bernilai lebih 2 juta dan sebuah jam antik berusia 600 tahun bernilai RM200 ribu dibeli di Hongkong.

8. Baginda Sultan menyumbang elaun Baginda selama 4 bulan kepada Masjid Negeri.

9. Struktur masjid adalah kombinasi seni rekabentuk tradisi Islam dan Asia Barat, India, Barat dan ciri-ciri binaan Melayu Asli.

Masjid Suleiman – Klang

Dipetik dari Warisan Budaya Malaysia laman web Perpustakaan Negara

Masjid ini adalah terletak di Klang, Bandar Diraja Selangor. Ia terletak di Kampung Jawa, berhampiran dengan Istana Klang. Masjid ini telah direka oleh L. Keste Vend an dibina pada tahun 1932 sebagai hadiah kerajaan British kepada Sultan Suleiman. Pada awalnya nama sebenar masjid ini ialah Masjid Suleiman Jamiur Rahman.

Masjid ini menjadi sebahagian daripada mercu tanda penting untuk bandar Klang. Ia boleh memuatkan sekurang-kurangnya 1,000 jemaah dalam satu masa. Terdapat juga pusara keluarga Diraja Selangor yang disemadi di situ.

Kubah separa hemisfera yang berwarna kuning itu bersifat unik dan membentuk identitinya yang tersendiri. Menara besar yang juga berkubah kuning adalah merupakan menara tunggal dan diapit oleh enam menara yang lebih kecil dan rendah.

Masjid ini direka bentuk pada zaman selepas pembinaan Masjid Ubudiah, Kuala Kangsar dan Masjid Jamek, Kuala Lumpur. Ia dipengaruhi oleh unsur Art Deco dalam reka bentuknya. Unsur-unsur classical sedikit sebanyak telah terhakis dalam reka bentuk ini. Lihat saja kubah bangunan, ianya telah dipermudahkan bentuknya, bulat dan licin. Penggunaan warna juga sudah tidak mengambil unsur emas atau tembaga lagi. Pemilihan warna kuning untuk kubah adalah sesuatu yang agak baru di zamannya.

Penggunaan marmar dan bata juga sudah tidak kelihatan ke atas tampak bangunan masjid ini. Bahan yang lebih asli seakan batu digunakan untuk tampak asal. Fokus hanya diberikan kepada kubah dan konsep bentuk dan fungsi sahaja. Masjid ini dengan jelas telah menjadi bahan eksperimen dalam penggunaan elemen Art Deco dalam mereka bentuk masjid di negara ini seterusnya. Konsep Art Deco menekankan kepada penggunaan geometri mudah, kiub dan elemen dekoratif minima.

Satu percubaan yang berani telah dilakukan dalam pembinaan masjid ini. Pihak penjajah Inggeris telah memperkenalkan pengaruh Art Deco yang hebat melanda di Barat pada masa itu. Ini merupakan cabaran dan alternatif kepada generasi pereka bentuk negara yang seterusnya, termasuklah kepada merealisasikan Masjid Negara.

Masjid ini direka di atas pelan yang bergeometri segi-lapan (oktagon). Dari teras segi lapan asal sebagai ruang solat utama, ianya berkembang kelapisan geometri kedua yang menempatkan serambi masjid tersebut. Seterusnya ianya bercabang kepada empat arah, iaitu arah hadapan sebagai mihrab dan arah kiri dan kanan menemukan anjung pintu masuk dan arah belakang memanjang ke arah menara dan anjung utama masjid.

Jika dilihat secara rambang, ianya membentuk satu palang yang menyerupai reka bentuk gereja-gereja di Eropah. Mungkin arkitek terbabit sudah terbiasa dengan pembinaan rumah ibadat di tempat asalnya. Tetapi di sekeliling teras segi lapan itu telah diubah suai dan membuat masjid itu kelihatan lebih empat segi jika dipandang dari luar.